ดราม่ากระชากอารมณ์กับ 3 ตอนล่าสุด เพียงรอยรักร้าว แบบ Non Stop

โค้งสุดท้ายแล้วกับนิยายเพียงรอยรักร้าวทั้งการปิดจองและตอนอวสาน สามตอนล่าสุดที่โพสแบบไม่พักหายใจหายคอ ขอเอาใจคอดราม่าแบบกระชากวิญญาณกันเลยทีเดียว ตัวอย่างบางช่วงจ้า

ตอนที่ 11

“แค่น้ำเค็มจากคลื่นเมื่อวานมันล้างสันดานมักมากของคุณไม่ได้เลยใช่มั้ยรอย ผมต้องเอาแอลกอฮอล์เป็นถังมาราดคุณเลยมั้ยไอ้นิสัยยั่วยวนชาวบ้านและหว่านเสน่ห์ให้คนอื่นไปทั่วนี่หมดไปจากตัวคุณ”

เสียงว่ากึ่งประจานดังสาดเข้าใบหูตอนที่รอยก้าวขาไปในร้านอาหารที่กรุงเอ่ยเชื้อชวน ชายหนุ่มชะงักตัวชาตอนมองไปยังที่มาของเสียง เห็นชัดถึงใบหน้าดุเข้มของครามที่จ้องมองอยู่ด้วยแววตาที่เปรียบดังมีดคม ชายหนุ่มข่มความรู้สึกตกใจไม่ให้มันแสดงออกมาตอนนี้ เพราะถ้อยคำประจานลั่นร้านที่ครามเอ่ยว่าสั่งให้ฝ่ามือยกฟาดที่ใบหน้าฝ่ายนั้นแทน พร้อมเอ่ยโต้กลับยามที่เห็นเจ้าตัวหน้าหันสะบัดหลังเสียงเนื้อฟาดเนื้อสิ้นไป

“คุณก็เหมือนกันแหละคราม จิตใจไม่ต่ำจริงคงพูดจาอะไรแบบนี้ไม่ได้ชัดถ้อยชัดคำขนาดนี้นักหรอก ก่อนจะสำรอกอะไรออกมาว่าคนอื่นหัดคิดและตริตรองว่าสิ่งที่เห็นกับสิ่งที่เป็นมันเป็นเหตุเดียวกันหรือเปล่าบ้างก็ดีนะ ใช่แต่ว่าอยากจะพูด อยากจะด่าอะไรก็ด่า”

ตอนที่ 12

“จะพาผมไปไหน คุณขับมาไกลแล้วนะคราม”

รอยเอ่ยถามในตอนที่รวบรวมความคิดจะใช้สติในการสนทนากับครามมากกว่าอารมณ์ที่เพิ่งสาดใส่กันเมื่อครู่ แต่ดูเหมือนความคิดนี้จะเป็นของเขาคนเดียวเมื่อครามยังคงพูดจาใส่อารมณ์ร้ายกลับมาเช่นเดิม เป็นเหตุให้สถานการณ์แย่เหมือนเคย

“กลัวนายกรุงนั่นเป็นห่วงเหรอ”

“มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณกรุงอะไรนั่นเลยนะตอนนี้ สาบานได้ว่าตอนนี้ผมไม่ได้คิดถึงใครทั้งนั้น ผมคิดอยู่อย่างเดียวว่าคุณกำลังเป็นบ้าอะไร และกำลังจะพาผมไปไหน”

“ก็เพราะคุณไงที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ หนีหายออกไปจากร้าน ผมก็นึกว่าหายไปไหน แต่สุดท้ายกลับเดินหน้าระรื่นกลับมาพร้อมนายกรุง ฟาดกันมาแล้วสิ ลีลามันเป็นไงล่ะ สมใจคนมักมากอย่างคุณมั้ย”

“อย่ามาหยาบคายใส่ผม”

“เลิกสร้างภาพเถอะรอย ผมไม่ได้เพิ่งรู้จักคุณ สันดานเป็นแบบไหนก็ให้มันเป็นแบบเดิมเถอะ ผมไม่อยากสมเพชคุณไปมากกว่านี้ เรื่องที่ผมรับรู้เมื่อคืนผมจะคิดว่าไม่เคยผ่านเข้าหูผมละกัน สงสัยว่าเราคงต้องต่างคนต่างอยู่ ถือซะว่าเรายังไม่ได้เจอกัน และผมไม่ได้พูดอะไรไว้บ้างก็แล้วกัน ผมไม่อยากเป็นไอ้โง่ที่โดนสวมเขาครั้งแล้วครั้งเล่า”

ตอนที่ 13

รอยเริ่มอาการฟูมฟายใหม่เพราะในใจสลายไปหมดแล้วกับเหตุการณ์ที่ไม่คิดว่าตัวเองจะต้องเผชิญ ชายหนุ่มยกมือทุบตีครามด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย ทั้งโกรธ น้อยใจ ไม่เข้าใจ และอีกหลายๆ อารมณ์ด้านลบที่โถมเข้ามาจนหยุดอาการฟูมฟายลงไม่ได้ แต่ที่สุดก็ต้องหยุดอาการด้วยถ้อยคำตวาดที่ครามส่งให้

“เลิกบ้าแล้วตั้งสตินะคุณ ผมต้องใช้สมาธิขับรถ ไม่อยากมาตายโหงพร้อมคุณบนถนนนี่ ผมกลัวว่าชาติหน้าจะต้องมาเจอคุณอีก ชาตินี้ผมก็กระอักพอแล้วกับการกระทำเลวๆ ของคุณ”

รอยส่ายหน้าช้าๆ เจ็บในใจจนจุกพูดอะไรต่อไปไม่ได้อีก ได้แต่ใช้สายตาที่พร่าเลือนจากหยาดน้ำตามองอดีตคนรักอย่างผิดหวัง มารู้สึกเจ็บซ้ำอีกครั้งตอนที่ฝ่ายนั้นจอดรถตรงศาลาพักริมทางที่ไร้ซึ่งแสงไฟก่อนเจ้าตัวจะหันมาบอก

“ผมใจดีกับคุณต่อไปไม่ไหวแล้วรอย ในเมื่อผมให้คุณเลือกที่ที่จะลง คุณกลับมาอาละวาดผม ผมส่งคุณได้แค่นี้ ลงไป ผมต้องรีบกลับไปดูแลคนของผม”

คำว่าคนของผมที่ครามเอ่ย รอยรู้เต็มใจว่าเจ้าตัวหมายถึงใคร ชายหนุ่มไร้เรี่ยวแรงจะยื้อจะหวังจึงหลับตาตั้งสติที่กำลังกระเจิงหายไป เพราะสุดท้ายยังไงตัวเองคงต้องลงจากรถคันนี้ไปเผชิญชะตากรรมกับความมืดยังศาลาริมทางนี้ ไม่มีเหตุผล ไม่มีประโยชน์ที่จะเอ่ยถ้อยคำอ้อนวอนใดๆ กับคนที่จิตใจแปรเปลี่ยนไปแล้ว




ใครไม่อยากพลาดเนื้อหาแบบต่อเนื่องอ่านต่อได้ที่ลิงค์ครับ

https://bboyseries.thai-forum.net/t58p50-topic